-
1 kaleczyć
(-ę, -ysz); perf; s-; vtto cut; (przen: język) to murder* * *ipf.(np. nożem) cut; (= ranić) wound; ( dotkliwie) lacerate; kaleczyć język francuski/niemiecki murder the French/German language, speak broken French/German.ipf.cut o.s., hurt o.s.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kaleczyć
-
2 język
m dim. 1. pieszcz. (jeż) little hedgehog 2. pot. (fryzura) crew cut- obcięli go na jeżyka they gave him a crew cut* * *( fryzura) crew-cut* * *miGen. -a1. ( w jamie ustnej) tongue; wino rozwiązało mu język wine (has) loosened his tongue; dostać się na języki become the talk of the town/village; język ją świerzbi she's bursting to say it; łamać sobie język na czymś twist one's tongue around sth; mieć coś na końcu języka have sth on the tip of one's tongue; mieć długi język not be able to keep a secret; mieć ostry język have a sharp tongue; mówić, co ślina na język przyniesie blabber; pociągnąć kogoś za język tap sb for information; pokazać komuś język stick l. put one's tongue out at sb; trzymaj język za zębami! hold your tongue!; ugryźć się w język dosł. l. przen. bite one's tongue; zapomnieć języka w gębie lose one's tongue; co, zapomniałeś języka w gębie? lost your tongue, eh?; cat got your tongue?; złe języki (= plotkarze, potwarcy) evil tongues.2. language; lit. tongue; (= mowa) speech; język ojczysty native language l. tongue; mother tongue; język obcy foreign language l. tongue; język angielski English, the English language; język mówiony spoken language, speech; język pisany written language; język literacki/potoczny literary/colloquial language; języki indoeuropejskie the Indoeuropean languages; język programowania komp. programming language; kaleczyć język francuski speak broken French; nauczanie języków obcych edukacja foreign language teaching, FLT; władać dobrze językiem niemieckim have a good command of the German language; znajdować z kimś wspólny język find a common interest with sb.3. (= sposób mówienia) language; rzad. parlance; (= słownictwo) vocabulary.4. (= coś w kształcie języka) ( w bucie) tongue; język spustowy wojsk. trigger; język rumowiskowy geol. scree, talus; języki płomieni tongues of fire.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > język
-
3 kalecz|yć
impf Ⅰ vt 1. (zadawać rany) to cut (up), to injure- kaleczył ręce, rwąc dla niej róże he hurt his hands picking roses for her ⇒ skaleczyć2. (powodować rany) to cut- ostry żwir kaleczył jej stopy she cut her feet on the sharp gravel a. the sharp gravel cut her feet- druty kaleczyły mu ręce the wires were cutting into his hands ⇒ skaleczyćⅡ kaleczyć się 1. (zadawać sobie rany) to inflict self-injury ⇒ okaleczyć się 2. (ranić się) to cut oneself, to injure oneself- kaleczył się o ostre kolce he cut himself on the sharp thorns- stolarze często kaleczą się piłą carpenters often cut a. injure themselves with their saws ⇒ skaleczyć się■ kaleczyć język a. mowę to murder language- kaleczyć francuski/angielski to speak broken French/EnglishThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kalecz|yć
См. также в других словарях:
język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… … Słownik języka polskiego